Тэр 271 настай байлаа
Тэр 271 настай байлаа.
Бичиг баримтаараа бол 85-тай л даа. Тэрээр жижигхээн байрандаа, эртний сайхан дуу шиг, энхрий багын дурсамж шиг, төрсөн гэрийн үнэр шиг дулаахан, намуухан амьдардаг байв. Тэр яг л түр ломбо шиг, зуурын хоноц шиг, мэнд мэдсэн зочин шиг л оршдог байсан юм болов уу. Номын тавиураас яруу найраг, саруул ухааны номнууд түүн рүү хайраар ширтэж, дэлхийн хотуудаас түүсэн эрхэм дурсамжууд бүдэг аялгуугаар тэврэн вальс эргэдэг байлаа.
Нэгэн үдэш л тэр энд цаашид үлдэж болохгүйг ойлгосон юм. Тэгээд гарахаасаа өмнө үүдний өрөөний толины урд 20 жил болсон гэдгээ газар унагасан уруулын будгаа аваад өндийхдөө л мэдэв. “Яагаад? Би энэ толинд өөрийгөө харахдаа 16-тай л байсан шүү дээ?! Аан, үгүй юм байна, би төрснийхөө дараа энэ толинд язарсан гэдсээ харж байсан, дараа нь ээжийгээ алдчихаад толио хучихаасаа өмнө нулимсаар угаасан царайгаа нэг харж байсан. Би 16-тай биш юм байна. Цаг хугацаа яагаад ийм юм бол"...
Газрын татах хүчийг давахад, гариг хоорондын шинэ замд гарахад, зүгээр л тойрохоо зуруулж, данс дугуйлахад хамгийн тохиромжтой үдэш өнөөдөр л байлаа. Орцны довжоон дээр нэг сайхан уужим амьсгаа авчихаад далавчаа дэлгэн хөөрөхөд нь дэвэлт бүрээс нь мөнгөн тооснууд цацарч байв. Лусын дагина, хотын фэшниста, сахиусан тэнгэрүүдийн ээж, 1001 шөнийн үлгэрүүдийн эзэгтэй, аз жаргалын амраг, бас энэлэнгийн гэргий явсан дүрүүд нь доогуур урсах уул усанд жирэлзэн үзэгдэнэ. Өө, нээрээ тийм, үзээгүй жаргал ч гэж үгүй, бас эдлээгүй зовлон ч гэж үгүй юм байна шүү. Мөрөөдлүүд, зорилгууд, амжилт ялалтууд, гарз хохирлууд, андууд, дайснууд, адгуулан хатгасан, амраан бүүвэйлсэн бүхний дундуур тэр сэлж явлаа. Нисч явлаа.
...Түүнийг сэрэхэд дөрвөн сар дуусч байв. Ээж нь гал тогоонд хуушуур хайран, ертөнцийн хамгийн танил дууг аялангаа цонхны цаадах шувуудтай ярилцан байв.
Тэр 271 настай байлаа.
Төрсний гэрчилгээгээрээ бол 3-тай л даа.
Үхэл үгүй боловч амьдралын агшин бүр асар үнэтэй гэдгийг тэр тэгэхэд л мэддэг байсан...
Бид бүгдээрээ бүгдийг мэдэж байдаг. Харин тэрийг хэрхэн эргэн санах билээ? Оноогдсон насан дээр хэн ч, нэг ч хормыг нэмж өгөхгүй гэдгийг чи бид мэднэ. Яарах тэвдэх биш амтлан цэнгэхийн тулд цаг хугацаатай уралдан уралцах биш дотносон нөхөрлөх хэрэгтэйг ч мэднэ.
ЦЭНХЭР ШУВУУ®-г тэсэн ядан хүлээж байгаа олон монгол ээжийн зүрхнүүд дэлхий даяар одод мэт гялалзан байгааг чи харж байна уу? Түүнээс өмнө тэд Гэрэлт сүүдэр®-ээр сэтгэлийн далайгаа туулсан. Тэр оргилын наана Инж...гинж®, Очирын бороо®-г бас давсан. Лекцүүд бол бүр мэдээж. Сэтгэлийг хамгийн ихээр хордуулж, олон талбарт ухрааж, бүр доош унагааж байдаг сэтгэл зүйн тоглоомноос гарахад зориулагдсан ховор нандин хөтөлбөрийг хүртэхээс өмнөх бэлтгэл ажил наанадаж хагас жил, цаанадаж бүтэн жил болдог. Бид робот биш, төмрөн төхөөрөмж биш. Өлсдөггүй, өвддөггүй, өтөлдөггүй, үхдэггүй хиймэл оюун ухаан биш гэдгээ бодолцон, өдөр бүр гэнэтийн бэлэг барьж байдаг бодит байдлын урьдчилан тооцоолохын аргагүйг бас “тооцоод” Цэнхэр шувуу®-ны замд яг одоо гараарай.
Гэрэлт сүүдэр® хөтөлбөрийн мөнгөн багцаар Гоодальчууддаа баярын мэнд хүргэе!
